Kamil Mazur- poezja, wiersze

Zimna woda, zimny ląd, Chcę od zimy uciec wciąż. Lecz ta chłodna, zimna pani, zsyła mróz i szron i biel, nie da się ominąć jej. To jest trochę nie w porządku, Ze ta zima mróz i śnieg. Choć to zima pora w roku, Piękno jej zniewala mnie. Lecz nie długo puszczą śniegi, Biały puch roztopi się, Gdyż nadejdzie w końcu wiosna, Wszystko zazieleni wnet.

Otulę cię miłością,  jak szalem z mych uczuć utkanym. Obdarzę czułością, która nie ma żadnych granic. Ja Pokaże ci świat, tylko w kolorach tęczy, byśmy mogli razem nasze słabości przezwyciężyć. Razem sięgnijmy gwiazd trzymając się za ręce, Tylko ty i ja, Dwa światy, dwa serca, Niech połączą się razem te nasze dwa światy, Tylko ty i ja W miłości fal utkanych. Ogrzeje cię, sercem swym gorącym, Choć w koło mróz, Straszliwie skrzypiący. Ja pokażę ci świat tylko w kolorach tęczy, Byśmy mogli razem nasze słabości przezwyciężyć

Pokochaj mnie aniele, Takim jakim jestem. Gdyż również pragnę móc kochać, Całym swoim sercem. Daj mi skosztować tego uczucia, Bym mógł wolny jak ptak, Latać wśród chmur i obłoków, Odrzucając swój strach. Nie pozwól by ten sen się skończył, Nie chce żnów na ziemię spaść. Tylko tańczyć w wirze miłości, Móc do końca życia trwać.

Dziś dzień świętego Walentego, On składa dla niej kwiaty, Ona dziękuje za miłość jego, Lecz ta miłość,  nie powinna być tylko od święta, bo każdego dnia powinni o sobie pamiętać. I okazywać sobie serce, Tak po prostu bez okazji, By ich uczucie przetrwało, I serce przy sercu na zawsze pozostało

Obudź się Polsko z wielkiego snu, Otrzyj swe oczy i zobacz co dzieję się tu. Zerwij kajdany niewoli tej, Wziąć odpowiedzialność w końcu chciej. Polaku! Zerwij z siebie resztki snów, Popatrz jak pogrążyłeś się wśród marzeń i bzdur. Spróbuj naprawić to co upadło, By swym postępowaniem budować myśl nową i wytrwałą. Droga Polko! Wstań z kolan, przestań błagać, Bo to co ambitne w swym sercu wyzwalaj. Zacznij każdego dnia, Pokazywać innym żyć lepiej się da. Zwalczmy razem to co złe w naszym kraju, Zacznijmy się uczyć nowych zwyczajów. Pokażmy innym narodom że Polacy nie zwyciężeni, I umieją walczyć o to by swój los odmienić.

W tym dniu jak i całym życiu, Jesteś moim słoneczkiem, Mój kochany misiu. Bo jak dla mnie ideałem sama  w sobie jesteś, Tak piękna, mądra, urocza, Z kochającym sercem. Wiem że zawsze jesteś gdy cie potrzebuję, Ty utulisz gdy płaczę, Pocieszysz mnie czule. Więc za twą miłość beztroską, Chociaż w ten jeden dzień, Chciałbym ci podziękować Bo dzięki tobie moje życie to piękny sen.

Moja odwieczna miłość, Do świata i ludzi. Która nigdy nie zgaśnie, Gdyż żaden lód jej nie ostudzi. Moja odwieczna miłość, W sercu zapisana, To przekleństwo, czy może łaska? Moja odwieczna miłość, Jak balon który się wypełnia, Nie pęknie nigdy, Bo kochać by wystarczy trochę ciepła.

Pokochaj całym sercem, Wszystkich ludzi w koło. Bądź zawsze szczery i miły, Choć wokół ciebie samo zło. Daj z siebie tyle ile możesz dać, Otwórz swe serce, Na ludzi i świat, Pokochaj siebie i innych ludzi, Oraz nie pozwól by twą miłość ktoś kiedykolwiek ostudził. Bo mimo krzywd i zła, Twoje serce to prawdziwy skarb.

Kolorami tęczy zabarwiłaś mój świat, Sprawiłaś że stał się kolorowy. Cóż w zamian mógł bym ci dać. Za twą miłość mój aniele brązowooki. Czy moje serce wystarczy ci, Za twą miłość nieskończoną? Gdyż bardzo mocno kocham cię, Bo ty jesteś i na zawsze będziesz mojego życia królową.

To taka magiczna sprawa, Gdy masz przyjaciela, Który jak anioł stróż, Zawsze u twego boku stoi tuż. Któremu możesz się zwierzyć, I pożartować z nim, On cię zawsze wesprze, Kiedy zabraknie ci sił. Będzie przy tobie na dobre i złe, Z nim nigdy nie rozstaniesz się. Czy ty też jesteś takim przyjacielem? Jeżeli tak to twoje życie będzie wielkim weselem.

Jesteś bliska memu sercu, Jak najwspanialszy sen który się zdarzył. Choć dobrze cię nie poznałem, To wciąż żyjesz w mojej wyobraź Tak pragnę cię poznać, Przytulić cię mocno. By nasza przyjaźń, Żyła wieczną radością.