Kamil Mazur- poezja, wiersze

Piękną mamy zimę tej wiosny, Choć jeszcze nie dawno, Zielone były wszystkie pola i łąki. A pąki kwiatów już wzbijały się do nieba, Przykrył śnieg, którym usłana jest ziemia. Potok który szemrał już żwawo, Skuty lodem na lewo i prawo, Oraz ptaki które śpiewały swe pieśni, Skryły się w zaroślach najgęstszych. Lecz mam nadzieję że szybko wróci wiosna, Taka świeża, beztroska i radosna. Znów nastaną ciepłe dni, Zakwitną  maki, kasztany i bzy.

Jeśli zechcesz uwierzyć, To wszystko się stanie. Rozstąpi się morze, Na twoje wezwanie. Jeśli zechcesz uwierzyć, Przeskoczysz każdy mur, A jeśli zechcesz,  dosięgniesz głową chmur. Odepchnij więc swoje zwątpienia, I pomyśl że radę sobie dasz. Nawet jeśli najbliżsi, Będą ci się śmiali prosto w twarz. Bo masz w sobie siłę i moc, By móc zwyciężyć  każde zło.

Do poduszki wam poczytam, Jak kot mruczał do słowika. Że mu myszy już obrzydły, I że ser też chciałby inny. A nie w kółko jak co ranek, Mleka dostać cały dzbanek. Ja to chciałbym posmakować, To co na śniadanie je królowa. A na obiad dla odmiany, Zjem truskawek ze dwa dzbany. Na kolacje też chcę zjeść Zapiekanek chyba z sześć, Popić to wszystko koktajlem, Wtedy życie bym miał fajne. Tak ten kotek się rozmarzył, Że i obiad by przegapił, Co mu babcia ugotowała, Poprzedniego dnia z rana.

Kwiaty i życzeń moc, W tym dniu należy się każdej kobiecie. Za to że cały rok, Uśmiech dla mężczyzn niesie. Bo kobieta niby delikatna i krucha, To potrafi sprawić, by na niebie zaświeciło słońce, choć dzień pochmurny i szary. Więc wszystkim Kobietom, Starszym i młodszym, By nie zabrakło wam uśmiechu, Nawet w dzień całkiem okropny.

Od kiedy pojawiłaś się w życiu mym, Ja nabrałem nowych sił. By poświęcić się tylko Tobie, Niczym samej Angielskiej królowej. Chcę dawać Ci siebie, Każdego dnia. Obdarzać Cię miłością, Ile tylko się da. I choć by przyszły gorsze dni, Będą smutek i złość, To przytulę cię tak mocno, Abyś nigdy nie miała mnie dość.